Wydarzenia - ADAPTER

„Marcowe migdały” z audiodeskrypcją i napisami. Mocny film psychologiczny na Adapterze.

Na zdjęciu grupa młodych ludzi ubranych w zimowe płaszcze i szaliki. W tle banery. Pod zdjęciem dodane logotypy Fundacja Katarynka, Adapter, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

„Marcowe migdały” to polski film obyczajowy z 1989 roku w reżyserii Radosława Piwowarskiego, ukazujący realia dorastania młodych ludzi w Polsce lat 60. To historia pierwszych miłości, przyjaźni i buntu, osadzona w kontekście wydarzeń politycznych Marca 1968 roku. Obraz łączy osobisty, nostalgiczny ton z krytycznym spojrzeniem na ówczesną rzeczywistość, stając się zarówno opowieścią o młodości, jak i świadectwem epoki.

Dorastanie w cieniu historii 

Akcja filmu Radosława Piwowarskiego rozgrywa się w małym miasteczku na tle wydarzeń marca 1968 roku. Tomek i jego przyjaciel Marcyś, uczniowie próbują dorastać w świecie, gdzie codzienne szkolne sprawy splatają się z propagandą, represjami i antysemicką nagonką. Skandal po zdjęciach pobitej koleżanki, przymusowe manifestacje poparcia dla władzy i dramatyczne decyzje o emigracji sprawiają, że młodzieńcze przyjaźnie i marzenia stają się świadectwem utraconej niewinności całego pokolenia.

Produkcja

Film „Marcowe migdały” w reżyserii i według scenariusza Radosława Piwowarskiego powstał w 1989 roku jako produkcja Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu, a swoją premierę miał w lutym 1990 roku. Zdjęcia, za które odpowiadał Zdzisław Najda, realizowano m.in. w Trzebnicy, Wrocławiu (na Karłowicach), Warszawie oraz w Bardzie nad Nysą Kłodzką. Obraz, powstający pod koniec PRL-u, stał się jedną z pierwszych prób w polskim kinie otwartego zmierzenia się z wydarzeniami Marca ’68 i ich dramatycznymi konsekwencjami.

Dostępność

Film jest dostępny z audiodeskrypcją i napisami dla osób z niepełnosprawnościami wzroku i słuchu. Można go obejrzeć bezpłatnie platformie Adapter: https://adapter.pl/filmy/marcowe-migdaly/

Dofinansowano ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzącego z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.